وقتی مهندسان بومی دریا را از آلودگیهای نفتی نجات میدهند/ ظرفیت ۵۵۰ متر مکعبی شناور ایرانی در پاکسازی
تاریخ انتشار: ۵ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۲۵۸۸۴
خبرگزاری علم و فناوری آنا؛ وجود ذخائر عظیم نفت و گاز در خلیج همیشگی فارس از یک سو موجب رشد فعالیتهای صنعتی، اقتصادی و حمل نقل شده؛ اما از سوی دیگر این ذخایر و صنایع خود مهمترین عامل ورود آلودگی به آبهاست که میتواند اثرات مخربی بر زیست بوم دریاها داشته باشد.
کاهش اثرات مخرب بر زیستبوم هر منطقه چه خشکی و چه دریایی همواره از دغدغههای اصلی متولیان در جهان بوده که در ایران اسلامی نیز این مهم از ارکان اصلی برنامهها و فعالیتهاست که سنوات اخیر با جدیت در حال پیگیری و اجراست؛ اما اقدامات در این زمینه همواره نیازمند تلاش بیشتر، جدیتر و به ویژه آکادمیک و علمی و مستلزم ورود جدی و عمیق دانشگاهها در این مقوله بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دانشگاه آزاد اسلامی در دوره کنونی فعالیتهای خود، رسالت مسئلهمحوری را برگزیده است و به دنبال رفع چالشهای اجتماعی و صنعتی کشور است. دانشگاه آزاد اسلامی استان بوشهر، همسو با این رسالت و در راستای تحقق منویات مقام معظم رهبری به دنبال بسترسازی برای تولید دانشبنیان و اشتغالآفرین و رفع نیازهای استان بوشهر در تمامی حوزههای صنعتی و اقتصادی است و در این مسیر تاکنون با برگزاری دو رویداد تخصصی عصر امید عسلویه در حوزه نفت، گاز و پتروشیمی و نیز پیشرویداد عصر امید «صنایع و خدمات دریایی» که با استقبال صنعت و حضور پرشور دانشگاهیان همراه بوده، گامهای مهم و اثربخشی در این راه برداشته است.
خبرنگار خبرگزاری آنا در حاشیه برگزاری پیشرویداد عصر امید صنایع و خدمات دریایی با کاپیتان مهریار مرادیان، دانش آموخته دانشگاه آزاد اسلامی واحد خارگ و فرمانده کشتی دریا پاک گفتوگویی انجام داده است. او ورودی دوره یک رشته علوم دریایی واحد علوم دریایی خارگ بوده و به عنوان بورسیه شرکت ملی نفتکش ایران، تحصیلات خود را به پایان رساند. بعد از جنگ تحمیلی و سال ۱۳۶۸ جذب شرکت ملی نفتکش شد و دورههای جانبی ضمن خدمت را در کشورهای سنگاپور، هند، انگلیس و ایالات متحده گذراند و اکنون به عنوان فرمانده شناور دریاپاک OSRV با سازمان بنادر و دریانوردی بوشهر همکاری دارد.
مرادیان به خبرنگار آنا گفت: در ایام جنگ و حتی کمی پس از جنگ تحمیلی، غالباً متخصصان خارجی روی کشتیها حضور داشتند که به علت اینکه حقوق آنان به صورت دلاری بود، هزینه هنگفتی به کشور تحمیل میشد؛اما با راهاندازی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خارگ، پذیرش دانشجو و سپس فارغ التحصیلی دانشآموختگان در رشتههای مرتبط و مورد نیاز و در نهایت اعزام دانشجو به صورت کارورز به کشتیهای شرکت ملی نفتکش برای دورههای تکمیلی، تجربیات لازم کسب و نیروی انسانی مورد نیاز در کشور تأمین شد و اکنون موجب غرور و مباهات برای کشور و دانشگاه آزاد اسلامی است.
کاپیتان مرادیان با ارائه توضیحاتی درباره شناور دریاپاک OSRV و مأموریتهای این شناور اظهار کرد: شناور دریاپاک OSRV یک شناور مقابله با آلودگیهاست که برای حالتهای اضطراری آلودگیهای ناشی از سکوهای نفتی و کشتیهای نفتکش به دریا اعزام میشود. این شناور تمام تجهیزات مورد نیاز انجام مأموریتهای نجات، مقابله با آلودگیها و جمع کردن آلودگی و کاهش آن را داراست که علاوه بر حفظ سلامت آب و زیست بوم به جلوگیری از آتش سوزی سکوهای نفتی و نجات افراد نیز کمک میکند.
دانشآموخته دانشگاه آزاد اسلامی افزود: تمام تجهیزات مبارزه با آلودگی این شناور تأییدیههای لازم را از کنوانسیونهای بینالمللی اخذ کرده است و خوشبختانه همه کارکنان کشتی، تحصیلکرده دانشگاههای کشور و از نیروهای جوان و مستعد بومی و ایرانی هستند.
مرادیان افزود: طرح و نقشههای ابتدایی دریاپاک توسط شرکت نروژی پایهگذاری و سپس ساخت آن به یکی از شرکتهای سازنده داخلی محول شد؛ اما به علت تحریمها این همکاری پایان یافت و بعد از چند سال توسط مهندسان داخلی و با نظارت سازمان بنادر و کشتیرانی، این شناور مراحل تکمیلی خود را سپری و با دانش بهروزتر و توانمندتر به بهرهبرداری رسید.
وی با بیان اینکه وجود بیشترین خط لولههای نفتی زیردریایی و همجواری با استان نفتخیز خوزستان و وجود چاههای گازی پارس جنوبی سبب شد تا دریاپاک به استان بوشهر تعلق گیرد، عنوان کرد: یکی از مهمترین دستاوردهای این کشتی به حداقل رساندن تأثیرات زیانبار آلودگی نفتی و میعانات گازی است به طوری که مخازن این شناور مجموعاً با جمعآوری ۵۵۰ متر مکعب آلودگی نفتی، ظرفیت بالایی در اجرای عملیات پاکسازی دارد.
دانشآموخته دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم دریایی خارگ اضافه کرد: آلودگیهای نفتی بعد از جمعآوری توسط دریاپاک، اگر قابلیت پالایش داشته باشد به چرخه تولید بازمیگردند و از آنها استفاده میشود.
مدرس دانشگاه ناوبری و نیروی دریایی ارتش با بیان اینکه سیستم دریایی بینالمللی است و اگر کشورهای همسایه دچار آلودگی شوند، در صورت درخواست کمک، توانایی کمکرسانی بینالمللی وجود دارد، یادآور شد: این توانایی یک اعتبار بینالمللی برای استان بوشهر و کشور است.
این فرمانده کشتی به عنوان کسی که تحصیلات خود را در این زمینه در داخل انجام داده و سالهاست که در صنعت دریایی فعالیت دارد، پیشنهاد کرد با توجه به اینکه صنایع و خدمات دریایی در تمام حوزهها گسترش پیدا کرده و این صنعت نیازمند نیروهای زبده و آموزش دیده است به دانشگاهها به ویژه دانشگاههایی که رشتههای مرتبط دارند، بیشتر توجه شود؛ چراکه دانشگاههای کشور به خوبی توانستند نیروی انسانی متخصص مورد نیاز را در تمام حوزههای صنعت و دیگر بخشها تأمین کنند از این رو مؤسسات، نهادها و صنایعی که به دنبال تأمین نیروی انسانی خود هستند، باید ارتباط نزدیک و تعاملی مطلوبی با دانشگاهها و مراکز علمی برقرار کنند تا دانشگاهها، نیروی انسانی مورد نیاز صنایع را مطابق با خواست و احتیاجات صنعت آموزش دهند.
انتهای پیام/
منبع: آنا
کلیدواژه: دانشگاه آزاد خارگ دانشگاه علوم دریایی صنایع دریایی عصر امید عسلویه دانشگاه آزاد اسلامی نیروی انسانی استان بوشهر دانشگاه ها بین المللی مورد نیاز آلودگی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۲۵۸۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شرنگ شیرابه در کام خزر
به گزارش «تابناک» به نقل از مهر، قضاوت درباره منشأ آلودگی دریای خزر اگر فقط سواحل شمالی ایران را بینیم یک جانبه و دور از واقعیت است چرا که حال و روز دریاچه در حاشیه شمالی و شرقی و غربی آن و دیگر کشورهای همسایه به دلیل ورود انواع آلایندههای صنعتی و نفتی بدتر از کرانه خزر در ایران است.
با این حال ورود ۷۰ درصد پساب فاضلابهای تصفیه نشده از یک سو و پایین بودن توان پالایش دریای خزر نسبت به دریاهای نیمه بسته مانند خلیج فارس و یا دریاهای باز مانند دریای عمان اوضاع آلودگی در این دریاچه را تشدید کرده است.
سرمنشا آلودگی دریای خزر در استانهای شمالی به چندین کیلومتر بالا دست و از دامنه جنگل ریشه میگیرد. آنجایی که جنگل دفن گاه زباله شده و شیرابههای ناشی از آن از طریق رودها و کانالهای انتقال آب مستقیم به دریا سرازیر میشود.
آمارها حکایت از تولید روزانه ۳۰۰۰ تن زباله در مازندران دارد شیرابههای این طلای کثیف دشتها و جنگل در بالا دست، میان دست و دریای خزر را در پایین دست آلوده و رنگ آبی این دریاچه زیبا در حاشیه ساحل کدر و تار کرده است.
آمارهای تأیید نشده نشان میدهد که روزانه حجم وسیعی از شیرآبهها پسابهای صنعتی و کشاورزی و خانگی در مناطق مختلف استان مازندران مستقیم به رودخانهها و دریا سرریز میشود و چرخه اکوسیستم را در این مناطق دچار اختلال کرده است.
به هر گوشه از مازندران سر بزنید شاهد آن هستید که پسابهای خانگی و کشاورزی مستقیم به رودخانه میریزد و از آنجا نیز روانه دریا میشود. این وضعیت سبب شده تا نه تنها رودخانههای مازندران حال خوشی نداشته باشد بلکه دریا نیز روز به روز آلوده میشود.
اوضاع آلودگی دریا را میتوان از زبان صیادی شنید که به بیماری پوستی دچار شده و آن را محصول ورود آلایندهها به دریا میداند. سرتاسر پاییز و زمستان فصل صیادی است و ورود ماهیگیران به آب عموماً به عنوان بخشی از شیوه صید گریز ناپذیر. اکبر حقیقی ماهیگیر مازندرانی با بیان اینکه بیشتر مواقع در فصل صیادی در تور ماهیگیران زبالههای دیده میشود که از طریق رودخانه به دریا منتقل شده است، گفت: این زبالهها سلامت صیادان و همچنین آبزیان را به خطر انداخته است.
وی ادامه داد: روند آلودگیهای خانگی و سموم کشاورزی به دریا سبب شده تا برخی از گونههای ماهی از سبد صیادی حذف شود و یا به اعماق دریا کوچ کنند و نسل برخی از ماهیها نیز منقرض شده است.
مازندران بیش از ۴۷۰ کیلومتر ساحل دارد و این سواحل مقصد بسیاری از مسافرانی است که از گوشه و کنار کشور برای دریاگردی به استان سفر میکند و طبق آمارها ۹۰ درصد مسافران برای جاذبههای دریا مهمان استانهای شمالی و از جمله مازندران میشوند.
به گفته حسین ایزدی مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مازندران این استان در بهار و تابستان پارسال (۱۴۰۲)، که بخش عمده آن فصل شنا است میزبان بیش از ۹۰ میلیون نفر شب مسافر بوده است.
ساحل فریدونکنار در محاصره زباله و پسماند
ساحل فریدون کنار از جمله مناطق مورد علاقه مسافران و گردشگران بویژه در بهار و تابستان به شمار میرود اما شاهد آن هستیم که از رودخانه اصلی شهر و زهکش ها حجم وسیعی از پسابها و فاضلاب خانگی و کشاورزی روانه دریا میشود.
اسلامی یک شهروند فریدون کناری با بیان اینکه در طول رودخانه اصلی شهر شاهد آن هستیم که فاضلابها از طریق لولهها به رودخانه منتقل میشود، ادامه داد: در نتیجه رودخانه نیز این پسابها را به دریا منتقل میکند.
وی با اظهار اینکه در فصل شنا طرحهای سالمسازی در ساحل فریدون کنار اجرا میشود، گفت: به دلیل ورود آالایندهها در برخی قسمتها شاهد تغییر رنگ آب دریا هستیم و این مسئله سلامت شهروندان و شناگران را به خطر میاندازد.
وی با بیان اینکه بارها مشکلات ناشی از فاضلابها و آلایندهها را به دستگاههای مسؤول گزارش کرده ایم، افزود: با این حال همچنان روند ورود آلایندهها به رودخانه و دریا ادامه دارد.
آلودگی رودخانه و دریا فقط مختص فریدونکنار نیست بلکه در تمامی مناطق ساحلی رودخانهای استان میتوان ردی از زباله دید که وضعیت ساحل را نازیبا و بد کرده است.
رودخانههای شیلاتی هم اسیر زباله
اوضاع نکارود در شرق مازندران، تجن و تالار و بابلرود در شهرهای مرکزی و رودخانههای خیرود و چالوس و چشمه کیله و صفارود در غرب مازندران نیز چندان خوش نیست و با اینکه همه این رودخانهها شیلاتی محسوب میشود باز با معضل با معضل زباله و پساب دست و پنجه نرم میکنند.
ورود آلایندههای معدنی نیز به رودخانههای هراز در آمل و چالوس در غرب مازندران همواره حاشیه و دردسرساز است بیشتر اوقات رنگ آب در این مناطق قهوهای و کدر است و این پسابهای معدنی بدون تصفیه به دریا وارد میشود.
در نوشهر علاوه بر پسابهای خانگی و کشاورزی شیرابههای تصفیه نشده کارخانه زباله سوز مشکلات زیست محیطی زیادی ایجاد کرده است و روزانه تا ۶۰ مترمکعب شیرابه از طریق رودخانه ماشلک به دریا میریزد و سرطان انواع بیماریها از جمله سرطان را ارمغان میآورد.
شبنم دلفان آذری محقق محیط زیست و استاد دانشگاه با بیان اینکه دپوی غیربهداشتی پسماندهای شهری، عفونی و پزشکی و شیرابه ناشی از آنها و ورود فلزات سنگین نظیر «روی» و «جیوه» یکی از اساسیترین معضلات زیستمحیطی استان مازندران و بالاخص زباله سوز در شهر نوشهر است، افزود: فاجعه بارتر این است که همچنان شیرابههای حاصله به رودخانه و دریا میرود.
سفیر سبز زیست محیطی خاورمیانه با اظهار اینکه بررسیهای میدانی و علمی نشان میدهد که شیرابه ناشی از این پسماندها قادر به حل تایر کامیون به طور کامل است، افزود: این به این معناست که شیرابه حاصل از زبالهها بسیار سمی و خطرناک با قدرت انحلال بسیار بالایی است.
دلفان آذری ادامه داد: فاضلابهای شهرکهای صنعتی اطراف هم یکی از منابع بزرگ و مهم آلودگی رودخانهها و دریای خزر است، به طور کلی تمام استان مازندران در فاجعه مدیریت پسماندهای شهری، عفونی، پزشکی و صنعتی و کشاورزی غرق شده است، به عنوان مثال فاضلاب شهرک صنعتیهای نوشهر در غرب مازندران، امام زاده عبدالله یا بابلکنار یکی از نمونههایی است که فاضلاب آن پس از تصفیه در تصفیهخانه، وارد دریای خزر میشود، هر چند این فاضلاب باید در مکانی تخلیه شود اما نکته اینجا است زمانی باید این اتفاق صورت بگیرد که کار تصفیه به درستی انجام شده باشد.
آلایندگی واحدهای بلندمرتبه در فریدونکنار
صمد کیانی رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان فریدونکنار نیز با بیان آنکه نافی اینکه رودخانههای ما دچار آلودگی هستند، نیستیم، افزود: بخشی از آلایندهها از طریق رودخانه شهری وارد میشود که پاکسازی آن باید در دستور کار شهرداری قرار گیرد.
وی در گفت و گو با خبرنگار مهر با بیان اینکه یکی از مشکلات اساسی که در فریدونکنار داریم، بلندمرتبه سازی است، ادامه داد: آلودگی این واحدها بارزتر از بقیه موارد است و فاضلابهای خانگی واحدهای بلندمرتبه سرریز میشود و زیر سطح آبی منطقه بالا است.
وی گفت: در فریدونکنار منفی ۲۰ تا ۲۴ متر پایینتر سطح از دریای آزاد هستیم و سطح ایستایی فاضلاب بالا است و از سوی دیگر واحدهای بلندمرتبه نیز فاقد سپتینک و تصفیه فاضلاب مناسب هستند و از سوی دیگر محیط زیست در زمینه احداث واحدهای مسکونی در محدوده شهری عملاً نقشی ندارد.
کیانی ادامه داد: پروانه ساخت واحدهای بلندمرتبه توسط شهرداری و نظارت آن برعهده نظام مهندسی است اما وقتی بحث آلودگی پیش میآید محیط زیست و شبکه بهداشت و درمان درگیر میشوند و در دستور کار قرار میگیرد.
وی با اظهار اینکه شمار پروندههای مرتبط با آلودگی در شهرستان فریدونکنار کم نیست، افزود: تشخیص آلودگی نیازمند ارزیابی آزمایشگاهی است و همچنین شاهد تخلیه پسابها و تخلیه فاضلابها، کارواشها و غیره هستیم.
کیانی مشکل اصلی آلودگی رودخانهها و سواحل را ناشی از نبود سیستم اگو و تصفیه خانه فاضلاب بهداشتی دانست و گفت: وقتی این تصفیه خانه وجود نداشته باشد شاهد آلودگی خواهیم بود و فاضلابها در ساعات پایانی شب در مناطق مختلف تخلیه میشود.
معضل آلودگی رودخانهها و سواحل در گوشه و کنار مازندران به چشم دیده میشود و تلاشهای متولیان امر برای پاکسازی چندان چشمگیر نیست. در استان مازندران ۴۷۰ کیلومتر ساحل و هفت هزار کیلومتر رودخانه وجود دارد و در حاشیه آن مراکز خدماتی، اراضی کشاورزی و باغی و واحدهای دامداری وجود دارد که به آلودگی دامن میزنند.